Vlak voordat ze op bezoek kwam, stond Suus in de HEMA om handige inkopen te doen. Ze belde me op met de vraag of ik glitternagelak wilde en ik zei ‘ja, natuurlijk’. Ze kocht ook roze elastiekjes en drie zelf-verhittende stroopwafelmaskers.

Nu leest ze een boek op de schommeltuinstoel die we een paar dagen eerder van het balkon hebben gehaald. Mama zit op de bank en leest ook een boek. De skischoenen van gister staan nog onder de verwarming. We hebben kopjes koffie op de bijzettafel en zitten zelf onder de dekens. Buiten is het weer ‘verschrikkelijk’, zegt mama, want het sneeuwt, waait en is mistig. De sneeuwleverancier heeft niet altijd serene bedoelingen.

Ik dacht dat ik mijn moeder niet dag in, dag uit de ijzige Route du Coupeau op kon jagen, maar was duidelijk vergeten dat ze een onverwoestbare vrouw is die zo’n onverbiddelijke, terugkerende klim naar het chalet zonder klagen ondergaat.

En over liften (auto-stop) doet ze ook niet moeilijk.

Suus en mama kwamen met zo’n tien boeken voor vijf dagen. Omdat het skiën voor beiden een passie is gebleken, zijn ze nog steeds bezig in het eerste boek dat ze hier in de vallei opensloegen. Ik grijp mijn kans om ook weer eens boven de Nederlandse literatuur te hangen en zodoende zitten we stil bij elkaar, ieder met zijn eigen vermoeide benen opgekruld in een verhaal.

Onze nagels glitteren al sinds de eerste avond dat ik mama en suus hier in Coupeau heb. Het duurt echter even voor we het lef vinden om een dagje welzijn met stroopwafelmaskers te organiseren, niet alleen vanwege de eventuele thuiskomst van Adria, maar vooral vanwege het spul zelf. We leggen nu eindelijk onze boeken met de rug naar boven op tafel, scheuren alle drie een stroopwafelvormig zakje open en smeren het goedje uit over onze gezichten, die meteen beginnen te geuren en gloeien als warme stroopwafels.

Het is lang, vijftien minuten met warme stroopwafel. ‘Mijn huid is zacht’, zegt mama als ze met een afgedroogd gezicht de badkamer uit komt, terwijl de stoopwafel via de gootsteen het chalet uitgestroomd. Suus weet het nog zo net niet. Mijn huid voelt nog droogjes.

Ik vrees dat de vrouwelijke kant van Familie de Witte hier vaker met stroopwafelmaskers op bezoek moet komen om een gegrond oordeel over ze te geven.