Snel spring ik de douche in voor we op pad gaan. In de keuken staat een tas met groenten en koekjes. Marcel zet op de valreep nog wat nieuwe muziek op een stikkie terwijl ik de instrumenten inlaad. En de klimspullen. En boeken en schriften en specifiek Le Code de la Route, want sinds ik voor het theorie-examen sta ingeschreven is er geen ontsnappen meer aan.

Helemaal schoon zit ik daarna in de bus op weg naar Siurana.
SIURANA!
Terug naar het paradijs. Na twee jaar. Waar ik een entree maak in kleren die naar bloemetjes ruiken en haren die in sluike, vetvrije plukken langs mijn schouders vallen.
Wat heb ik hier grenzeloos veel zin in.