Ik schrijf deze blog om iets van mijn enthousiasme terug te winnen. Een half jaar geleden begon ik namelijk aan een boek. Ik was verslaafd, leefde het leven van de hoofdpersonen zo fanatiek als het mijne. Het document waarin het allemaal gebeurde staat nog steeds elke dag open, maar ik heb de aandrang verloren om erin te kijken. Dat is gek, want voorheen was het alsof het verhaal al eeuwen bestond en zich koste wat kost een weg naar de realiteit worstelde. Via mij. En nu, nu is de ziel verloren en blijkt het… gewoon een verzameling zinnen. Alle hoofdpersonen zijn passief, staan bevroren precies daar waar ik ze gelaten heb, geen sprankeltje initiatief, het leven is gestopt.
Het zou toch zo cool zijn als ze zichzelf verder hadden geschreven.
Teleurgesteld in de karakters en de magie, kan ik me alleen maar ergeren aan het feit dat ik een on-af boek de werkelijkheid ingesleurd heb. Mijn vader zei nog, begin met kleine verhalen. Dat was de bedoeling, maar ik viste per ongeluk een gigant op, een zwaargewicht uit de verhalenwereld. En eerlijk is eerlijk, ik heb helemaal geen zin om dat hele document door te lezen, op zoek naar het enthousiasme dat me nu ontbreekt.
Maar ik geef niet op. Ik had geen plot en geen einde en een wankele verhaallijn, en toch zal ik terug kruipen in mijn fantasie en mijn personages aansporen om verder te leven. Kijken waar ze heen willen, of ze nog ergens heen willen. Of ze misschien uit zichzelf een plot kunnen ontwikkelen.
(Ik moet altijd denken aan Stoner van John Williams, een boek dat me compleet in zijn greep had omdat er helemaal niets in gebeurde en ik het razend interessant vond. Williams liet me zielsveel houden van een oersaai, menselijk personage. Na het boek had ik een plotselinge fascinatie voor élk mens, want als Stoner zo interessant was, dan moest iedereen dat zijn. Dus keek ik mijn ogen uit in de tram, collegezaal, Albert Heijn…Helaas werd de realiteit niet via Williams aan mij gepresenteerd en waren de meeste mensen binnen een paar dagen weer passanten. En nee, het is ook Williams niet die mijn boek schrijft. Ik behoef een plot.)
16 november 22:10
Het werkt. Direct na het schrijven van de blog ben ik het document ingedoken. Ze leven weer. Godzijdank.