Mooiste blog ooit…over allerlei dramatische dingen. Een huurmoord links en rechts.
Super.
Interessant.

…

Ik heb een keer op Facebook een ‘blendle’ artikel aangeklikt en ontvang sindsdien trouw elke morgen een mail met een tiental uiteenlopende artikelen uit kranten en tijdschriften dat door de blendlecrew interessant gevonden wordt. Ze zetten er kleine samenvattingen bij en maken het gemakkelijk om je in onderwerpen te interesseren. Ik ben erg gevoelig voor hun mening, dus als zij zeggen ‘mooiste artikel deze week’ dan lees ik het.
Het is een goede manier om op hoogte te blijven. En in feite ook om uit te vogelen waar nu mijn interesse ligt, dat direct blijkt uit mijn ‘zin’ om bepaalde artikelen te openen.

Ik blijk erg geïnteresseerd in lugubere moorden. Cultuur doet het ook goed (gelukkig maar, gegeven mijn bachelor antropologie), politiek laat ik systematisch links liggen, wetenschap eveneens, als het heel typisch Nederlands wordt haak ik meestal snel af, vreemde onverwachte onderwerpen open ik trouw, tragische verhalen eveneens, liefde werkt, afkraak-columns niet. En zo nog meer.

Wat wekt echter mijn interesse: is dat iets oorspronkelijks, of de soepele babbel van blende? Zegt het iets over mij of over blendle? Mijn conclusie is vooral dat de manier waarop blende een artikel aankondigt ernstig, ernstig invloed heeft op mijn keuze het te lezen.

Dat moet ik even onthouden. Als dat voor mij zo werkt, dan werkt dat zo voor anderen waarschijnlijk eveneens. En dus ook voor mijn bloglezers. Je ziet immers in mijn lay-out het begin van elk verhaal, en als dat niet pakkend is, dan is het minder waarschijnlijk dat je de blog opent.

(Duuh, denk je nu. Ik wist dat eigenlijk ook wel, maar blendle maakt het nog even wat meer invoelbaar)