Afgelopen dagen was ik mee op een spontane rocktrip langs vier verschillende gebieden in Catalonië. We begonnen met een half artificiële multipitch in de bossen vlakbij Ripoll, die toevallig nog in het geheugen van een vriend van Marcel stond maar niet in de boekjes verschijnt. Daarna reden we naar Montgrony, een lange tufawand aan beide zeiden van een klooster, helaas op het zuiden (veel te warm nog, klimaatverandering of niet). Wij werden ’s avonds en ’s ochtends gefrituurd, maar als je hier in winter komt dan heb je een prachtwand in een Siurana-achtige omgeving met onvergetelijke, buitenaardse tufareeksen. Het derde gebiedje volgde na een negen kilometer lange modderweg langs een hutje dat eens gebouwd werd door Gaudi. Roc de la Lluna, rots van de maan. Als je ooit in Spanje met de kiddo’s wil gaan klimmen en ondertussen je eigen uithoudingsvermogen (klimgerelateerd) wilt trainen, dan moet je hierheen. Want de omgeving is superschattig, met groene veldjes tussen kleine sprookjesrotsen met vreemde gaten. En de routes putten je uit.
De laatste dag spendeerden we in Pedra Forca, een emblematische berg die los staat van de buren en altijd overal vandaan te zien is. De multipitch die we daar klommen krijgt een eigen verhaaltje (tocht #5!).