Een paar maanden terug stond mijn badkamer vol met plastic flessen die ik eens in de zoveel tijd weggooide om er nieuwe voor in de plaats aan te schaffen. Ook lagen er scheermesjes, wattenstaafjes, deodorantbussen, tandpastatubes en toiletpapier in verpakking.

Het is alweer (of pas, hoe je het ook wil bekijken) anderhalf jaar geleden dat ik een minder-afval avontuur startte en in bulk alle grote etenswaren (rijst, pasta, koffie, etc.) begon in te kopen. Tot mijn grote plezier mocht ik daar van mezelf allerlei mooie bokalen voor aanschaffen, die nog steeds op het keukenblad trots hun functie vervullen. Mijn afvalproductie nam toen af, maar nog steeds loop ik regelmatig met een volle afvalzak naar de container. De analyse van mijn prullenbak zal ik met liefde een keer op mijn blog uitvoeren (ik ben stiekem wel nieuwsgierig, jullie misschien niet zozeer). In elk geval sloeg ik toentertijd mijn badkamer grotendeels over omdat ik er gewoon niet echt aan had gedacht. Toen Fieke me laatst enthousiast vertelde dat ze haar eigen badkamer bijna afvalvrij had gemaakt, realiseerde ik me dat ik nog een lange weg te gaan had.

Hier in de vallei hebben we ontzettend geluk met een biologische winkel genaamd Biocoop die het ‘in bulk’ en afvalvrij kopen zowel gemakkelijk als verleidelijk maakt. Zo kan ik toiletpapier rol per rol in mijn karretje leggen, zijn vrijwel alle schoonmaakproducten uit een kraantje in het eigen flesje te tappen, verkopen ze tandenborstels met een vervangbare kop en deodorant in compostbare tubes, kan ik kiezen uit verschillende kleuren afwasbare wattenstaafjes (het idee vind ik een beetje vies, maar daar zal ik me vast overheen zetten) en ziet het er alles bij elkaar heel mooi uit. Het is ‘t land van levensgrote gevulde bokalen, ik zal er eens foto’s van maken.

Wat betreft shampoo was ik echter sceptisch. Alle biologische shampoos en conditioners die ik tot dan toe had geprobeerd vond ik niet ‘prettig’ (ik ben een verwend luxebeest wat betreft mijn haar). Toen Fieke sprak over een solide shampoo besloot ik direct dat ik die maar over zou laten voor een volgend ecologisch verantwoord leven. Maar toen kende ik de wereld van de shampooblokjes nog niet. En zeker niet het Enge Internet. Die schoof me plotseling allerlei reclames voor afvalvrije badkameropties onder de neus zonder dat ik er specifiek naar gezocht had (nogmaals, internet is eng) en wees me op allerlei prachtig gekleurde blokjes met alleen maar natuurlijke ingrediënten en miraculeuze uitwerkingen die twee keer langer mee zouden gaan én zonder plastic verpakking geleverd konden worden.

Ik ben de eerste om toe te geven dat je met een blok Savon de Marseille vast net zo goed je haar kunt ontvetten en de aankoop van welk lekker geurend veel belovend net iets te duur maar afvalvrij product technisch gezien overbodig is en bijdraagt aan de voetafdruk. Maar wat ik eigenlijk wil zeggen is dit: een shampooblokje is leuk. Kijk nou die kleuren.

Ik heb ze natuurlijk ook getest en ze werken goed. Het ruikt lekker en ik vind ’t allemaal zo leuk dat ik zin heb om drie keer vaker en tien minuten langer mijn haar te wassen en me erg moet inhouden wanneer ik voor andere schoonmaakprojecten (het wassen van mijn oksels) onder de douche sta, oog in oog met al dat kleurrijke goed.

Maar wat ik vooral wil zeggen is dat de uitdaging om minder afval te creëren leuke kanten heeft, zoals mooie bokalen, kleurrijke zeepjes, zelf goed worden in dingen maken (humus, deodorant), het immense plezier van het poken in de compostbak om te zien hoe ver de bananenschil heen is (ik ben een compostvoyeur), minder ruzie over wie het afval wegbrengt en een algeheel licht gevoel, veroorzaakt deels door kilo’s afval minder per maand, deels door opluchting wanneer ze weer eens schrijven over plastic in zee of andere soort onheil.

Mijn badkamer is inmiddels afvalvrij, op een tube zonnebrand en het scheermesje na. Want epileren vind ik pijnlijk en ik ben er nog net niet aan toe om mijn ware harige zelf aan de wereld te tonen, zelfs al is ‘t voor het klimaat.

19 maart is het trouwens Digital Cleanup Day. Om zeg maar van de belastende rotzooi in onze mailbox en laptop en dergelijke af te komen. Neem vooral een kijkje (het is een mooi initiatief en heeft – in mijn geval – hoog wakkerschuddend vermogen) !