Er gebeurden afgelopen maand twee merkwaardige dingen op mijn site: Mijn moeder schreef toevallig de 500ste blog, en de link naar mijn site werd onder een artikel in de Hoogtelijn geplaatst, waardoor mijn statistieken zich plotseling erg goed voelden.
Wat me echter opviel, was dat het gros van al die nieuwe, hoogstwaarschijnlijk eenmalige bezoekers vooral naar de ‘over mij’ pagina gingen, waarin ik veel over een zekere draak schrijf die hier in La Vachette op zolder zou zitten. Ze klikten eveneens massaal op mijn inmiddels flink verjaarde fotopagina waarin mijn ex nog steeds de hoofdrol speelt.
Mijn blogs gaven ze echter nauwelijks aandacht. Weinig van die 500 verhalen waar ik afgelopen zeven jaar toch wel veel liefde in heb gestopt leek hun het klikken waard. En daar werd ik natuurlijk een beetje verdrietig van, om vervolgens vast te stellen dat mijn site misschien een nieuw jasje nodig heeft, waarin mijn blogs wat meer (verleidelijk) in het oog springen (een sexy jasje dus).
En dat is niet de enige reden waarom ik komende week met mijn blog op zoek naar een jasje ga. Met een transformatie van het buitenkantje voel ik ook de vrijheid om het binnenkantje wat nieuwe richtingen op te sturen. Welke richting op? Ik zou graag een categorie fictie in het leven roepen, nog wat meer draken introduceren (dit is (eventueel) een grapje) en het meer over meditatie hebben. De reden waarom ik psychologie ben gaan studeren was immers (onder andere) om het (eigen) brein te kunnen begrijpen in relatie tot het grote meditatie experiment. Meditatie… Ja.
Nog steeds vind ik dat een spannend woord om zo even in een blog te zetten. Enerzijds omdat ik me als schrijver ervan altijd heel klein voel, anderzijds omdat ik bang ben dat lezers direct steigeren vanwege de associatie met een pijnlijke kleermakerszit en wierrookstokjes, of juist met afgetrainde billen in donkerblauwe yogalegging op Instagram, hashtag be-present. Maar meditatie houdt me momenteel nu eenmaal (weer eens) eindeloos bezig. Het is interessant, confronterend, wonderbaarlijk en ontzettend uitdagend.
Sinds ruim een week volg ik een onlinecursus van Robert Wright, Buddhism and Modern Psychology, waarin ik leer van psychologen, filosofen en boeddhisten over de claims die het boeddhisme maakt. Ondertussen helpen Christophe André, Matthieu Ricard, Thich Nhat Hanh, D. T. Suzuki, Eckhart Tolle en Jon Kabat Zinn me met het mediteren zelf en probeer ik het hele zootje ook nog eens mee te nemen naar de rots en bergen, waar Dan Millman en Arnold Ilgner dan al op me wachten.
Alhoewel ik nog steeds verdwaal in het boeddhisme en dagelijks mediteren buitengewoon uitdagend vind, merk ik dat het goed voor me is. En hoe dieper ik erin duik, hoe meer ik de behoefte voel om het met anderen te delen (omdat het ook goed voor hen zou kunnen zijn?).
Nu valt het natuurlijk te betwijfelen of mensen op mijn blogs klikken wanneer er ook nog eens een wierookluchtje omheen hangt; reden temeer om op zoek te gaan naar een jasje waarin verschillende blogs wat prominenter naar voren komen. Wat betreft dat flitsende jasje: Ik ben geen ster in WordPress, maak er in rap tempo al mijn boeddhistisch geduld aan op en zie nu al tegen het hele proces op. Misschien gooi ik mijn laptop morgen daarom wel uit het raam en verschijnt er nooit meer een blog. In dat geval weten jullie waarom.
Published on November 29, 2020
RUBY ELIZABETH 
Whiee jaa een nieuw gelikte wordpress vol avontuurlijke wijsheden !✨
Misschien kun je ook streven naar een wekelijkse blog, dat vinden je vaste lezerfans zo leuk?! 😉🥰
En als jij nou eens zo’n klein cameraatje koopt?
En uhm… schrijf jij dan ook af en toe een blogje?
Hey Ruby, ik kijk uit naar die berichten over meditatie. Ik kom er maar niet toe, hoe graag ik het ook zou willen. Misschien heb jij een goede (= milde) inloopmethode?
Ik kijk ook uit naar je fictieve verhalen. Ik ben al fan.
Ik waarschuw, hier volgt een hele lange reactie… (sorry!)
Omdat ik me nog zo nieuw voel en zelf veel beroep op andere doe, durf ik alleen maar te zeggen hoe het voor mij het beste werkt (wat me helpt om uiteindelijk op dat kussen te gaan zitten). Misschien weet je alles wat ik schrijf al wel, misschien weet je veel meer, maar goed, misschien zit er toch wat bij dat je helpt (en anders kun je mìj helpen haha).
Het boek dat me in het begin het meest heeft geholpen is Mediter, jour après jour, van Christophe André, omdat hij op een hele esthetische (met schilderijen!), zachte, inzichtelijke manier duidelijk maakt wat Plein Conscience betekend en hoe we er als het ware mee aan de slag kunnen. De CD met meditaties is daarbij prettig, ik vind zijn stem fijn en de meditaties worden rustig opgebouwd. (Alle boeken die ik van hem heb gelezen vind ik overigens fijn! )
Nog best wel een tijd lang voelde ik me een beetje ‘gek’, daar op zo’n kussen, maar ik heb nu een vast plekje en het allemaal een beetje gestructureerd en het voelt dus ook niet gek meer. Na even doorzetten kom je daar wel overheen, dat gevoel (denk ik, mocht je hetzelfde ervaren).
Wat betreft het mediteren zelf, om te begrijpen ‘hoe het moet’ is het toch wel heel fijn om er veel over te lezen en begeleid te worden door CD’s (door diegene die je aanspreekt! Ik luister zelf nu naar Jon Kabat Zin, maar heel YouTube staat ook vol denk ik). Focus op de ademhaling, wat nu precies te doen met die gedachten, de pijn in de houding (het vinden van de juiste houding om maar eens mee te beginnen), al het ongeduld en gekriebel, het mislukken, goed, dat allemaal is nogal moeilijk om zelf in goede banen te leiden. Inmiddels wissel ik CD’s en ‘zelf zitten’ een beetje af omdat ik weet wat me zo ongeveer ‘te doen’ staat (excuus, ik zet alles tussen aanhalingstekens omdat het moeilijk is om passende woorden te vinden/ ik onzeker ben over mijn woordkeuze).
Drie dingen (opmerkingen/adviezen/methoden) die me heel veel helpen zijn, allereerst, dat mediteren niet het grote ‘niet-denken’ is maar juist het moment waarop je je bewust wordt van je afdwalen en je je weer terug concentreert (op je ademhaling, het ‘er zijn’…). Dus zelfs al moet je jezelf honderd keer in vijf minuten ‘terughalen’… mediteren is die act van het terughalen. En op een gegeven moment merk je dat het steeds minder hoeft. Dit herhalen ze vaak ook op de cd’s.
Het tweede dat me heeft geholpen is dat je in het begin een meditatie kan doorbreken, bijvoorbeeld na vijf minuten, even twee minuten ‘ontspannen’, dat ’t eigenlijk veel beter werkt dan jezelf te forceren twintig minuten lang stil te blijven. Ik doe dit nog steeds als ik merk dat ik veel moeite heb om me te concentreren. Maar in het algemeen wordt het langzaamaan makkelijker waardoor het minder ‘discipline’ vraagt is om door te zetten.
En het derde is (maar die is vrij nieuw) dat ik mediteren begin te ervaren als een welkome pauze van mijn hoofd. Waar het eerst juist eerder een gevecht was met mijn hoofd, merk ik dat (omdat het nemen van die afstand tot mijn gedachten wat makkelijker gaat) het fijn is om rust te nemen van dat dwingende kabaal. Alsof ik even kan zeggen ‘nu even stil jij’. Die gedachte helpt me, vooral ook bij het vinden van de weg naar mijn kussentje.
Het leuke aan het hele project is dat, zodra je het een beetje doorzet, je merkt dat het je dagelijks leven binnensluipt en je steeds vaker spontaan afstand tot je eigen gedachten hebt, wat echt, echt, echt heel fijn is (ik moet vaak om mezelf lachen en soms heel erg zuchten om de onzin die voorbij komt) en dus word de motivatie om te mediteren ook groter en is het veel gemakkelijker om werkelijk te gaan zitten (want gewoon lekker een boekje lezen is toch verleidelijker).
Ik denk, om deze lange reactie maar eens af te sluiten, dat het vooral een kwestie is van het zoeken naar boeken, een fijne context en toch wel een soort van structuur die je daadwerkelijk motiveren om te mediteren (wanneer je ervan overtuigd bent dat het goed voor je is). Dus een soort van… het avontuur aangaan.
Goed, dit allemaal dus (een inloopmethode à la een nog dwalende beginner, haha). Laat me vooral weten wat je zelf zo ongeveer doet/leest/probeert, ik vind het namelijk eindeloos interessant en deel het graag met iemand die het ook interesseert, ik kan er alleen maar van leren! (je kan me ook altijd mailen!)