Ik houd van de romantiek, de esthetiek, de ontdekking, de vrijheid, het verhaal, het onbegrijpelijke, het magische en het liefdevolle van de bergen. Ik houd ook van de fysieke, mentale en intellectuele uitdaging.

Maar ik houd niet van de kou, de angst en de competitie. Ik geef niet persé om het materiaal en de nerdy gesprekken over twintig soorten ski’s of stijgijzers, alhoewel ik moet zeggen dat ik graag in de fijne stoffen van mooie outdoor kleding duik, zelfs als er nog wel een hipsterpaadje te gaan is voor het vrouwensegment er aantrekkelijk genoeg uitziet.

Hoe meer ik me verlies in de obsessie die nodig is voor de examens (er is maar één paard), hoe belangrijker het voor me is om helder voor ogen te hebben waar ik precies voor train. Omdat mijn droom van alpineren niet altijd strookt met de interesses of ambities van mijn directe omgeving, moet ik het einddoel af en toe opnieuw bepalen en de weg ernaartoe noodgedwongen herwaarderen. Hetgeen wat er van me gevraagd wordt is een hoog niveau en een soort onverwoestbaarheid van mijn mentaal en fysiek, maar daarachter rijzen de bergen en broeit de vrijheid; de liefde verstopt zich nog even voor de moraal of bewijsdrang van de alpenman, maar het verhaal schrijft zich al stilletjes en de magie is gewoon aanwezig voor diegene die haar willen zien en voelen.

En ik zie en voel genoeg.